Vorige week zat dochterlief op een ochtend voor school op de vensterbank naar buiten te kijken en ze vroeg zich af welke van de bloemen in onze voortuin ze het mooiste vond, de paarse of de roze. Uiteindelijk koos ze voor de roze. Benieuwd geworden naar wat voor roze bloemen we in de voortuin hadden staan, ging ik bij haar kijken. Het bleek dat ze de bloemetjes van de bieslook (die wat mij betreft op zijn minst paars-roze en misschien zelfs wel licht paars zijn ☺️) tot de mooiste had verkozen!
Later die dag fietste ik in het zonnetje langs een akker vol aardappelplantjes. In de berm voor de akker groeide een wildernis aan groen met een heleboel witte en bieslookbloem-paarse bloemetjes. Ik werd zo blij van die prachtige kleuren in het zonlicht, met de blauwe lucht op de achtergrond ?!
Al fietsend vroeg ik me af hoe ik die prachtige kleuren in een gerecht zou kunnen vangen. Wit was niet zo moeilijk, dat zou labneh worden. Groen was ook makkelijk, doperwtjes hadden de goede kleur. De paarse kleur was wat lastiger, tot ik weer aan de mooiste bloemen in de voortuin van dochterlief moest denken, de bieslookbloemetjes!
Vandaag liep ik (met de fiets aan de hand… lekke band… ?) weer langs die prachtige berm en ik besloot om mijn bermbloemenlabneh te maken als ik weer thuis was. En dat heb ik gedaan! Met de doperwtjes was ik uiteindelijk toch niet zo tevreden en ik heb ze vervangen door bieslooksprietjes. De kleuren van deze bermbloemenlabneh maakte me net zo blij als de prachtige bermbloemen eerder op de dag en lekker was hij bovendien!!
